ميراث مكتوب - فرهنگ جغرافیایی سخن شامل اسامی کشورها،‌ شهرها،‌ دریاها‌، کوه‌ها‌، رودها و غیره در همه جای جهان می‌شود.
جغرافی نویسی در ایران پیشینه‌ای دیرینه دارد. جدا از ایکه از دوره‌ی ساسانی کتابی در این باره داریم که همانا شهرستان های ایران است، در متن ‌های دیگر پهلوی همچون بندهشن، دینکرت و گزیده‌های زاداسپرم نیز جای‌ جای از جغرافیای باستانی ایران و ویژگی‌های نواحی و شهرها سخن رفته، در زبن فارسی کهن ‌ترین متن جغرافیایی را در دست داریم که در عین‌حال از کهن‌ترین متون زبان فارسی نیز به شمار می رود و هم‌زمان با سروده شدن شاهنامه‌ی فردوسی تهیه گردیده است و آن حدود العالم من المشرق إلی المغرب است که در سال 372 تألیف شده است و اندکی بعد از ان ابوریحان بیرونی ظهور می‌ کند که نخستین ایرانی‌ای است که به جغرافیای خارج از ایران بزرگ توجه کرده، نکات ارزنده‌ای درباره‌ تعیین عرض ‌های بلاد و طول‌های آنها و عقاید و آراء هندیان در فلسفه، نجوم،‌ هیئت و دیگر مسائل مهم روزگار خود که با مسائل جغرافیایی بی ارتباط نیستند به یادگار گذاشته است.
در این کتاب، درباره‌ی جمعیت شهرها آنچه مربوط به ایران است سرشماری سال 1385 مبنا قرار داده شده است و آنچه مربوط به خارج از ایران است از سایت ‌های اینترنتی استفاده شده است.
در فرهنگ حاضر مدخل‌های خارجی را از منابع انگلیسی و فرانسوی اخذ شده است و شکل کلمه در آن زبان‌ها داخل دو قلاب آمده است.
این فرهنگ شامل اسامی کشورها،‌ شهرها،‌ دریاها‌، کوه‌ها‌، رودها و غیره در همه جای جهان می‌شود که در بیش از 1000 صفحه نوشته شده است.
فرهنگ جغرافیایی سخن به سرپرستی دکتر حسن انوری و به همراه مولفان و ویراستاران زیر منتشر شده است:
دکتر حسن انوری، مرجان انصاری، سولماز شرکت افتخار، نیکو طوفانی و منیژه گازرانی.
این اثر را انتشارات سخن در سال 1391 منتشر کرده است.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی کتابخانه مجلس شورای اسلامی