میراث مکتوب- پیشهورزانهبودن و غلبه سنّت شفاهی در آموزش و انتقال معماری گذشته کشورمان غالباً موجب این سوءتعبیر شده که معماریِ تاریخی ایران سنّتی فاقد دانش است که دستاوردهای خیرهکننده آن نیز از منابعی غیر از علم (چون تجربه، شهود و نظایر آن) حاصل آمده؛ اما آیا بهراستی تمام دستاوردهای شکوهمند معماری گذشته میتوانسته فارغ از دانشی نظاممند حاصل آید؟ معماری گذشته ما چه نسبتی با نظام علمی زمانه خود داشت؟ علوم چه نقشی در نظام معماری و مراتب صنفی آن داشتند؟
این پرسش و پرسشهایی از این دست سؤالاتی است که روحاله مجتهدزاده تلاش کرده در کتاب «مناسبات معماری و علوم در ایران دوران اسلامی» به آنها بپردازد. او کوشیده بهجای فروکاستن نسبت علم و معماری به نسبت عالمان و معماران، که تقلیلی رایج است، با در نظر گرفتن این دو، بهمثابه دو حوزه مستقل معرفت در تمدن اسلامی، به پاسخی درخور برای این پرسشها دست یابد.
نشست هفتگی شهر کتاب در روز سهشنبه بیستم مهر 1400 ساعت 11، به نقد و بررسی کتاب «مناسبات معماری و علوم در ایران دوران اسلامی» اختصاص دارد که با حضور سیدمحمد بهشتی، یونس کرامتی، مهرداد قیومیبیدهندی و روحالله مجتهدزاده به صورت مجازی برگزار میشود.
علاقهمندان میتوانند این نشست را از اینستاگرام مرکز فرهنگی شهرکتاب به نشانی ketabofarhang، کانال تلگرام bookcitycc و صفحۀ این مرکز در سایت آپارات پیگیری کنند.
خطیبی میدانست هویت ایرانی با شاهنامه و زبان فارسی پیوند ذاتی دارند و برای حفظ زبان فارسی، هماره باید از فردوسی گفت و درباره شاهنامه نوشت.