ميراث مكتوب - در قرن حاضر، خصوصاً چند دهۀ اخير، كتا بها و مقالات فراوانی در رابطه با رباعيات خيام به رشتۀ تحرير درآمد هاند؛ تقريباً در تمامی اين محسوس و ملموس ديده می شود. برداشتها از رباعياتِ خيام و بادۀ معروفش، يا مادی و ماتريال و (conflict) مقالات و كتا بها، دو تقابلِ زمينی بوده و يا عرفانی و گنوستيكی؛ دراين بين، كمتر اثری بوده كه جانب اعتدال و احتياط را نگاه دارد؛ كتاب تازه منتشر شدۀ دكتر علی
اگرچه در تقابل با گفتمان عرفانی به رشتۀ تحرير درآمده و در جس توجوی ،«رباعیهای خيام و نظريه كيميّت زمان» تسليمی، با عنوان در مقام حلاجی «كيميّت زمان» از رباعيات خيام است، با اين حال، به گون های نوين و بديع، رباعيات خيام را بر اساس نظريه « تنانه » نشانه های رباعيات خيام را با بسياری از آثار ادبی و هنری جهان نشان داده و ثابت (intertextual) و كنكاش قرار داده و رابطۀ بينامتنيت يا ميان متنیِ نموده كه گفتمان خيامی و خيامی گری، هميشه در نهاد بشر بوده و به اشكال و انحاء مختلف، اين سرشتِ بشری، نمود و بروز يافته است. كتابِ مذكور با توجه به اينكه به طرح نظري های نوين پرداخته كه بر اساس آن میتوان به تحليل و ارزيابی بسياری از متون پرداخت، حائز اهميت است. البته اهميت اين كتاب دو چندان است، زيرا كه نظريۀ مطرح شده، رنگ و بوی ايرانی دارد و میتواند سرمشق خوانش های مختلف درها قرار گيرد.
آنچه در بالا مطالعه كرديد مقدمه مقاله رباعی های خیام و نظریه کمیت زمان است كه در سال هفتم، شماره 73 (پياپي 187)، ارديبهشت 1392 به چاپ رسيده است.

متن كامل اين مقاله را در فايل پايين مشاهده كنيد .