میراث مکتوب - در گزارش میراث شمارۀ 49، بهمن و اسفند 1390 نقدی منتشر شد از آقای محمدافشین وفایی، زیر عنوان «متنی معتبر، ناشری نام آور، چاپی نامعتبر». موضوع این نقد کلیله و دمنه ای است که شادروان عبدالمحمد روح بخشان با ویرایش و بازنگری یک نسخه قرن سیزدهمی فراهم آورد و نشر مرکز منتشر کرد.
مقدمه نقد به تصحیحی از کلیله و دمنه می پردازد که زنده یاد مجتبی مینوی در سال 1343 به چاپ رساند. منقد محترم متذکر می شود که مینوی از نسخه های متأخرتر از سدۀ هشتم استفاده نکرد و برهان می آورد که نسخه های یک اثر هرچه به زمان تألیف نزدیک تر باشند اصالت بیشتری دارند.

آنچه در بالا مطالعه کردید مطلبی است با عنوان «آیا این کتاب به راستی بی ارزش است؟ پاسخی به یک نقد» که در بخش پاره ها و نکته های شماره 50 و 51 دوماهنامه گزارش میراث به چاپ رسیده است.
متن کامل این یادداشت را در فایل پایین مشاهده کنید.




دريافت فايل