ميراث مكتوب - قابوس نامه يا به تعبيري «نصيحت نامه» تاليف عنصرالمعالي كي كاووس از آثار قرن پنجم هجري قمري و اثري تعليمي و تربيتي است كه در حوزه اخلاق و ارشاد جايگاه خاصي دارد. هدف و انگيزه نويسنده از تاليف اين كتاب، ابتدا ارشاد و راهنمايي فرزندش «گيلان شاه» و سپس بهره مندي ديگر جويندگان است.
امتيازات و ويژگيهاي قابوس نامه تنها مربوط به محتواي تعليمي و اندرزگونه آن نيست؛ بلكه عوامل متعددي در كنار هم به تعميق و نفوذ اين آموزه هاي تربيتي در مخاطب مدد مي رساند. ويژگيهاي خاص نويسنده چون صميمت، صداقت، پاكي سخن، فروتني و آزادانديشي از يك سو و ابزار كلامي وي چون به كارگيري امثال رايج فارسي و عربي، استفاده از تمثيل و داستانهاي جذاب و مناسب با موضوعات متن، بهره گيري از آيات و احاديث، برخورداري از سخنان بزرگان و اشعار فارسي از جمله عوامل مهمي است كه به غناي تعليمي اين اثر قوت بخشيده، از اين حيث آن را جاويد و ماندگار كرده است.
در اين مقاله ابتدا ويژگيهاي خاص نويسنده قابوس نامه را برمي شماريم كه خود مدل و الگويي از ارزش هاي اخلاقي را به طور غيرمستقيم به نمايش مي گذارد؛ سپس به دسته بندي موضوعات محتوايي اين اثر مي پردازيم و در پايان تاثير ابزار كلامي نويسنده را مورد بررسي قرار مي دهيم

متن كامل مقاله «جايگاه قابوس نامه در قلمرو ادبيات تعليمي» را كه به قلم دكتر فاطمه الهامي در فصلنامه پژوهشنامه ادبيات تعليمي سال چهارم، شماره 16، زمستان 1391 به چاپ رسيده است در فايل پايين مطالعه كنيد.