مرثيه شهر در شعر فارسي و عربي (بررسي تطبيقي از آغاز تا پايان خلافت عباسي)
ميراث مكتوب - مرثيه شهرها يكي از انواع مرثيه است كه شاعر در آن به توصيف شهرهاي حادثه ديده و بيان دردها و رنجهاي مردم آن شهرها كه دستخوش خرابي و ويراني گشتهاند ميپردازد. اين پژوهش مطالعهاي با رويكردي تاريخي - تطبيقي به اين نوع ادبي در دو ادب فارسي و عربي است و اين نكات را تبيين ميكند كه رثاي شهرها در دو ادبيات داراي علل و اسباب مشترك سياسي و داخلي، تجاوز و حمله بيگانگان به قلمرو اسلامي است كه شاعران ايراني و عرب، حادثه را مصيبت امت اسلامي دانسته و بدون در نظر گرفتن محدودهي جغرافيايي و زباني به رثاي شهرهاي اسلامي پرداخته اند. همچنين مشتركات ديني و فرهنگي ادباي فارس و عرب موجب برخوردي يكسويه در بسياري از مضامين رثاي شهر گشته است كه نشان از پلهاي ارتباطي موجود بين دو امت از قديم تاكنون دارد. عاطفه صادق و سخنان به دور از تكلف و تصنع، سرشار بودن از حكمتها و پند و اندرزها، وجود مفاهيمي ديني چون قضا و قدر ويژگي بارز قصايد عربي و فارسي در اين زمينه است. همچنين اين مراثي بخشي از مصادر تاريخي شهرهاي حادثه ديده محسوب مي شوند.
مقاله «مرثيه شهر در شعر فارسي و عربي (بررسي تطبيقي از آغاز تا پايان خلافت عباسي)» نوشته محمود حيدري و فاطمه تقي زاده است كه در سال چهارم، شماره 4 فصلنامه بوستان ادب به چاپ رسيده است.
افزودن دیدگاه جدید