ميراث مكتوب - کیمیای سعادت مهمترین اثر فارسی ابوحامد محمّد غزالی است که در ایران دو بار تصحیح و منتشر شده است: بار نخست در سال 1319 به اهتمام احمد آرام و بار دوم در سال 1361 به کوشش حسین خدیوجم که پیشتر هم در سال 1354 نیمه نخست کتاب را به چاپ رسانده بود. این مقاله بر آن است تا با بررسی این دو چاپ، بویژه تصحیح خدیوجم و مقایسه آنها با نسخ کهن کتاب، کاستیها و اشکالات این دو تصحیح را نشان دهد و ضرورت تصحیح دوبارة کیمیا را گوشزد نماید. در این راستا افزون بر نسخ اصلی مورد استفادة خدیوجم، از نسخه موزه ملک (مورّخ 605 ق.)، دو دستنویس موزه بریتانیا (مورّخ 644 ق. و 672 ق.) و نسخة نویافتة اوپسالا (مورّخ 614 ق.) بهره برده و نشان داده‌ایم که معرفی نکردن کامل نسخه‌ها، انتخاب نابجای نسخه / نسخ اساس، نامعلوم بودن شیوة تصحیح و انتقادی نبودن آن، افتادگیها، افزوده‌های بی‌پشتوانه و برخی اشتباهات فاحش در تصحیح واژه‌های غریب و نادر، مهمترین اشکالات این دو چاپ – بویژه چاپ خدیوجم – بوده است. این اشکالات به حدی است که گاه معنی و مفهوم عبارات دگرگون شده و به‌کلی با آنچه مؤلف در صدد بیان آن بوده، اختلاف پیدا کرده است.

متن كامل مقاله «ضرورت تصحیح دوباره کیمیای سعادت» نوشته سلمان ساکت، محمّد جعفر یاحقّی، محمّد رضا راشد محصّل و محمود عابدی را كه در شماره 178 مجله علمي - پژوهشي جستارهاي ادبي به چاپ رسيده است در فايل پايين مطالعه كنيد.