ميراث مكتوب - قابوس نامه كتابي است به پارسي كه مولف آن عنصرالمعالي كيكاووس بن اسكندر آن را براي فرزندش گيلانشاه در 44 فصل نوشته است كه اگر بخواهد پس از پدر حكومت كند و يا از روي اضطرار كاري ديگر انتخاب كند، بداند چگونه وظايف خود را انجام دهد.
عنصرالمعالي در اين كتاب پند هاي تربيتي بسياري را از قول حكيمان و يا با لفظ «گفته اند» آورده است كه گوينده آنها معلوم نيست و صاحب نظراني كه به شرح و تحليل قابوس نامه پرداخته اند نيز به نام گوينده اين سخنان حكيمانه اشاره اي نكرده اند. با تامل در حكمت هايي كه در منابع عربي از ايرانيان قبل از اسلام نقل شده است، معلوم مي گردد كه بسياري از اين سخنان متعلق به حكيمان ايراني است و يا دست كم در ايران باستان رايج و شناخته شده بوده است.
در اين مقاله علاوه بر معرفي بيش از 40 پند اخلاقي و تربيتي ايراني كه در قابوس نامه بي نام و نشان آمده و در منابع عربي به ايرانيان نسبت داده شده است، نقش ديدگاه هاي تربيتي ايران باستان و تاثير آن را در قابوس نامه نشان مي دهيم.

آنچه در بالا آمده است چكيده مقاله «بررسي ديدگاه هاي تربيتي ايرانيان باستان در قابوس نامه» نوشته وحيد سبزيان پور است كه در شماره 17 فصلنامه علمي - پژوهشي ادبيات تعليمي منتشر شده است.
متن كامل اين مقاله را مي توانيد در فايل پايين مطالعه كنيد.