ميراث مكتوب - در تذكره ها و آثار عرفاني همواره از ملامتيه به عنوان گروهي از اهل تصوف و عرفان ياد مي شود و در شرح احوال و آثارشان به بيان چند اصل مورد تاكيد ملامتيه و برشمردن چند نام و لقب به عنوان اهل ملامت اكتفا مي گردد و آن چنان كه شايسته جايگاه برجسته و تاثيرگذار انديشه هاي ملامتي در پهنه ادب پارسي است. به تبيين نقش ايشان پرداخته نمي شود و زمينه هاي باورهاي ايشان در بدنه عرفان اسلامي بررسي نمي گردد.
در اين مقاله در پي اثبات آنيم كه غزل فارسي از آغاز به ابزاري براي تعليم آموزه هاي ملامتي بدل شده است و نگارش اين مقاله، در واقع گامي است در مسير بازشناسي هويت فرهنگي و ادبي ملامتيان و يافتن رد تاثير شگرف آموزه ها و باورهاي ايشان در غزل فارسي و به ويژه بنيان گذاري گونه اي از غزل با عنوان «قلندريات».
متن كامل مقاله «غزل فارسي و آموزه هاي ملامتي» نوشته دكتر سيد احمد حسيني كازروني و سيد علي جعفري صادقي كه در شماره هفدهم پژوهشنامه ادبيات تعليمي به چاپ رسيده است را در فايل پايين مطالعه كنيد.