Jun 03, 2023
کتابخانه دیجیتال نسخ خطی دانشگاه براون (RI)
ميراث مكتوب - دانشگاه براون در شهر پراويدنس در ايالتِ رودآيلند در ايالات متحده امريکا قرار دارد. در کتابخانه و نگارخانه (گالري) اين دانشگاه با نام کتابخانه جان هاي(JHL)، مجموعه‌اي بسيار نفيس از نسخ خطي قرآني کهن و دستنويس هاي هنري عربي، فارسي و ترکي، در قالب کتابخانه ديجيتال، به معرض نمايش عموم گذاشته شده است که براي دانشجويان ايراني که در زمينه جنبه هاي هنري نسخه‌هاي خطي، مانند نقاشي ها، نگاره‌ها و خوشنويسي ها، پژوهشي انجام مي‌دهند، بدون ترديد مي تواند رهاوردِ خوبي داشته باشد.
اين مجموعه نفيس هنري، پيش تر، متعلّق به کلکسيونِ ميناسيان بوده است و به لحاظ نفاست، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. اين کلکسيون از سوي فقيد کرکور ميناسيان، عمدتاً از مناطق آسياي مرکزي، جنوبي و جنوب غربي، جمع آوري شده است؛ وي فروشنده فعال آثار باستاني اسلامي در خاورميانه، در نيويورک و پاريس بود. بخشي از آثار باستاني اين کلکسيونر، شامل دستنويس‌هاي خوشنويسي و نسخه‌هاي خطي مينياتوري و هنري فارسي، در سال 1943 به کتابخانه کنگره امريکا اهدا گرديد و بخش ديگري نيز(همين مجموعه)بعدها به تدريج تا سال 1997، از طرف دخترِ دانشمند و علاقمند به هنر اسلامي و ايراني او، آدرينا ميناسيان، گويا در قالبِ اهدا، به دانشگاه براون، انتقال يافت.
در ميان اين مجموعه برگ هايي نفيس از قرآن کريم به خطّ کوفي متنوّع ديده مي شود که قدمتِ برخي از آن‌ها، به قرن دهم ميلادي برمي‌گردد. همچنين در فارسياتِ اين مجموعه نفيس، دستنويس‌ها و مرقعاتي در موضوعاتِ نقاشي، آثار مينياتوري، مرقعاتِ خوشنويسي، تاريخ علم، صنعت، فناوري، صنايع دستي، صنايع نظامي و جنگاوري و امثال آن قابل مشاهده و مطالعه است.در ميان اين آثار، قطعاتي بسيار نفيس نيز مشتمل بر مينياتورها و نقاشي‌هايي به خامه استاد بهزاد و رضا عباسي و نيز مرقعاتي در خوشنويسي به قلم کمال الدين، ميرعلي حسيني، ميرداماد، و فخري ديده مي‌شود که بر غنا و نفاستِ اين مجموعه افزوده است. به نظر مي‌رسد اين گالري، نخستين کلکسيوني براي نسخ خطي فارسي و ايراني در امريکا باشد که دقيق‌ترين و غني‌ترين اطلاعات را از زمينه نسخ خطي هنري، در قالبي تخصصي‌تر، به خصوص در رابطه با دوره‌هاي ادبيات تطبيقي و مطالعات قرون وسطي، براي دانشجويان، ارائه مي‌دهد.
بايد دانست که استارتِ فهرست‌‌نويسي و طراحي اين کتابخانه ديجيتال، بر پايه دستنويس‌هاي فقيد آقاي ميناسيان، تحتِ اشراف فقيد پروفسور ديويد پينگري، در قالب يک پروژه تحقيقاتي و با حمايت مالي «کميته امريکايي براي دستنويس‌هاي آسياي جنوبي (ACSAM)» از سال 1999 کليد خورد.
برای مطالعه ادامه این مقاله بر روی این لینک کلیک کنید.
اين مجموعه نفيس هنري، پيش تر، متعلّق به کلکسيونِ ميناسيان بوده است و به لحاظ نفاست، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. اين کلکسيون از سوي فقيد کرکور ميناسيان، عمدتاً از مناطق آسياي مرکزي، جنوبي و جنوب غربي، جمع آوري شده است؛ وي فروشنده فعال آثار باستاني اسلامي در خاورميانه، در نيويورک و پاريس بود. بخشي از آثار باستاني اين کلکسيونر، شامل دستنويس‌هاي خوشنويسي و نسخه‌هاي خطي مينياتوري و هنري فارسي، در سال 1943 به کتابخانه کنگره امريکا اهدا گرديد و بخش ديگري نيز(همين مجموعه)بعدها به تدريج تا سال 1997، از طرف دخترِ دانشمند و علاقمند به هنر اسلامي و ايراني او، آدرينا ميناسيان، گويا در قالبِ اهدا، به دانشگاه براون، انتقال يافت.
در ميان اين مجموعه برگ هايي نفيس از قرآن کريم به خطّ کوفي متنوّع ديده مي شود که قدمتِ برخي از آن‌ها، به قرن دهم ميلادي برمي‌گردد. همچنين در فارسياتِ اين مجموعه نفيس، دستنويس‌ها و مرقعاتي در موضوعاتِ نقاشي، آثار مينياتوري، مرقعاتِ خوشنويسي، تاريخ علم، صنعت، فناوري، صنايع دستي، صنايع نظامي و جنگاوري و امثال آن قابل مشاهده و مطالعه است.در ميان اين آثار، قطعاتي بسيار نفيس نيز مشتمل بر مينياتورها و نقاشي‌هايي به خامه استاد بهزاد و رضا عباسي و نيز مرقعاتي در خوشنويسي به قلم کمال الدين، ميرعلي حسيني، ميرداماد، و فخري ديده مي‌شود که بر غنا و نفاستِ اين مجموعه افزوده است. به نظر مي‌رسد اين گالري، نخستين کلکسيوني براي نسخ خطي فارسي و ايراني در امريکا باشد که دقيق‌ترين و غني‌ترين اطلاعات را از زمينه نسخ خطي هنري، در قالبي تخصصي‌تر، به خصوص در رابطه با دوره‌هاي ادبيات تطبيقي و مطالعات قرون وسطي، براي دانشجويان، ارائه مي‌دهد.
بايد دانست که استارتِ فهرست‌‌نويسي و طراحي اين کتابخانه ديجيتال، بر پايه دستنويس‌هاي فقيد آقاي ميناسيان، تحتِ اشراف فقيد پروفسور ديويد پينگري، در قالب يک پروژه تحقيقاتي و با حمايت مالي «کميته امريکايي براي دستنويس‌هاي آسياي جنوبي (ACSAM)» از سال 1999 کليد خورد.
برای مطالعه ادامه این مقاله بر روی این لینک کلیک کنید.
خطیب شاهنامه
خطیبی میدانست هویت ایرانی با شاهنامه و زبان فارسی پیوند ذاتی دارند و برای حفظ زبان فارسی، هماره باید از فردوسی گفت و درباره شاهنامه نوشت.
افزودن دیدگاه جدید