ميراث مكتوب - خوشبختانه پیدا شدن نسخه های کهن دیوان حافظ همچنان ادامه دارد. همین چند سال پیش علی بهرامیان نسخه ای کامل از دیوان حافظ به تاریخ 803 در کتابخانۀ ابوریحان بیرونی در موسسۀ شرق شناسی تاشکند یافت و بر اساس آن چاپی از دیوان نیز صورت گرفت.(چهار پنج سال پیش هم علی فردوسی در بیاضی که در اواخر حیات حافظ کتابت شده است تعدادی از غزلیات او را یافت و منتشر ساخت.)اخیراً نیز بهروز ایمانی نسخه ای مورّخ 801 از دیوان حافظ با مقدمۀ گل اندام یافته که به صورت نسخه برگردان چاپ شده و به زودی به بازار نشر عرضه خواهد شد.
بیاضی که علی فردوسی در کتابخانۀ بادلیان اکسفورد پیدا کرد خیلی زود همۀ توجه ها را برانگیخت. چون گفته شد که گردآوری و کتابت آن به سال 792 بوده است و بدین ترتیب اشعاری که از حافظ در آن آمده کهن تر از همۀ مجموعه ها و نسخ خطی دیوان وی است.
این بیاض را شخصی به نام علا مرندی جمع و کتابت کرده و در آن اشعاری از چند تن از شعرای متقدم و همعصر خویش آورده است. عمده صفحات بیاض به اشعار این شاعران اختصاص یافته است: 11 غزل، 5 قطعه، 1 رباعی و 1 فرد از علا مرندی، جامع بیاض؛ 2
رباعی و 1 غزل از رشیدالدین وطواط؛ 2 رباعی و 1 غزل از سی فالدین باخرزی؛ 44 غزل و 8 فرد از جلال الدین عضد یزدی؛ 49 غزل و 1 فرد از حافظ (یک غزل مکرّر)؛ 3 غزل از نزاری؛ 3 غزل از اوحدی مراغی؛ 14 غزل از سعدی و 13 غزل از همام. جز این اشعار پراکندۀ دیگری نیز در بیاض آمده که خوانندگان می توانند فهرست اسامی شاعران را در مقالۀ استاد ایرج افشار دربارۀ این بیاض ملاحظه کنند.
آنچه در بالا مطالعه كرديد بخش هايي از مقاله «جعبه آینۀ کتاب 10» معرفي و نقد دو كتاب نخستين نسخه يافت شده از غزل هاي حافظ و دفتر چهارم و ششم مثنوي معنوي به تصحيح دكتر توفيق سبحاني نوشته محمدافشين وفايي است كه در شماره 91 - سال پانزدهم نشريه بخارا به چاپ رسيده است.
براي مطالعه متن كامل اين مقاله بر روي گزينه دريافت فايل كليك كنيد.