ميراث مكتوب - یکی از نتایج «مکتب وقوع» که در سدۀ دهم هجری در ادبیات فارسی پدید آمد، نوع ادبی معروف به«واسوخت» بود که به‌ظاهر در ادبیات فارسی، حتی در عهد شاعران مشهوری که اشعاری با مضمون واسوخت سروده‌اند، دیده نمی‌شود. همان‌طور که محققان در شبه‌قاره گفته‌اند، این عنوان بعدها در هندوستان به اشعاری با مضمونِ اِعراض و روی‌گردانی بر مبنای اظهار گله و شکایت از معشوق نسبت داده شده است. در واقع، شاعران اردوزبان، با توجه به فرهنگ و ویژگی‌های ادبی آن اقلیم، نوآوری‌ها و ابداعاتی در شیوۀ بیان این مضامین ایجاد کرده‌اند که بررسی تطبیقی و نشان دادن آنها از منظر مقایسه و پژوهش حائز اهمیت است. دراین مقاله، ضمن اشارۀ کوتاهی به تاریخچۀ واسوخت، به بررسی چگونگی واسوخت‌های سروده‌شده به زبان اردو در ادوار مختلف می‌پردازیم.

متن كامل مقاله «پیشینۀ نوع ادبی واسوخت و بررسی تطبیقی آن در ادبیات فارسی و اردو» نوشته علي بيات كه در شماره 6 مجله علمي - پژوهشي ادبيات تطبيقي به چاپ رسيده است در فايل پايين مطالعه كنيد.