ميراث مكتوب - سلسله صفويه يكى از حكومت هاى ايران پس از اسلام است كه شاه اسماعيل صفوى در سال 907 ه. ق آن را پايه گذارى كرد. در اين زمان به دنبال فروپاشى حكومت ايلخانان و تيموريان، كشور دوره اى از هرج و مرج سياسي و اجتماعى را تجربه مى كرد كه با اقدامات شاه اسماعيل و شاه تهماسب و سرانجام شاه عباس اول،دولت متمركز نيرومندى در حول رسميت مذهب شيعه پديد آمد. دوران حكومت صفوى در ايران با فراز و نشيب هاى زيادى روبرو بود. با ايجاد آرامش و ثبات نسبى در سال هاى ميانى حكومت صفوى، به ويژه دوران شاه عباس و جانشينان وى كه از دستاوردهاى شاه عباس برخوردار بودند، يك رونق علمى و ادبى در ايران ايجاد شد و اين رونق و شكوفايى در جنبه هاى مختلف از جمله ادبيات، شعر، نقاشى، معمارى، فلسفه و تاريخ، نمايان شد. يكى از جلوه ه اى فكرى حيات فرهنگى ايران در اين دوره تاريخ بود كه رونق و نمود شايانى در دوره صفويه پيدا كرد. فرمانروايان صفوى به دلايل مختلف از جمله ثبت وقايع روزگار فرمانروايي شان، كسب مشروعيت سياسى و دينى از طريق روايت و باز نويسى تاريخ، از آن حمايت كردند؛ بنابراين در دوران فرمانروايى صفويان، كتب تاريخى ارزنده اى در ايران تأليف شد و آن دوران را به يكى از ادوار شكوفايى تاريخ نگارى ايران تبديل گشت.
هدف پژوهش حاضر، معرفى يكى از آثار وقايع نگارانه دوره صفوى است كه تلاش مى شود علاوه بر شناسايى اثر و بررسى عصر زمانى آن كه رسم معهود در اين زمينه است، به بررسى جنبه ه اى انديشه تاريخ نگارى نويسنده و شناسايى فضاى سياسى، اجتماعى، فرهنگى زمانه وى و روندهاى اساسى مذهبى و دينى آن دوره نيز پرداخته شود و تأثير فاكتورهاى مزبور بر نويسنده و اثر وى نمايانده شود؛سپس به بيان ديدگاه هاى تاريخ نويسانه وى پرداخته و انديشه تاريخ نگارى و منظومه فكرى و سبك نگارش ادبى و تاريخى وى رابيان مى كنيم.
متن كامل مقاله «خوانشى از نسخة خطي تاريخ عجم به سياق(سياق التواريخ)» نوشته على احمد الياسى و انور خالندى كه در شماره 18 پيام بهارستان منتشر شده است با كليك بر روي گزينه دريافت فايل مطالعه كنيد.