ميراث مكتوب - شرح و تفسير مثنوي جلال‌الدين محمد مولوي سابقه‌اي ديرين دارد، اما نكته حائز اهميّت در شيوه‌ شرح اين تفاسير، گرايش عرفاني آنها در توضيح محتوايي ابيات است.
در شيوه‌ تفسيري كه براي تحليل يكي از مشكلات مثنوي در اين مقاله به کار گرفته شده است، كوشيده‌ایم تا حوزه معاني ابيات را از میان مباحث برون‌متني نظير مباحث و مسائل عرفاني، به الفاظ آن محدود و مدلّل سازیم. در اين شيوه، مبناي معنايابي در شعر توجّه به صنايع ادبي و آرايه‌هاي زباني آن است. اين شيوه را برای به چالش كشیدن اين پيش‌فرض رايج در ميان مثنوي‌پژوهان كه لفظ و صورت در برابر انديشه بلند مولانا بي‌اعتبار و بي‌ارزش است، «شرح صوري» ناميده‌ایم.
در اين شيوه بيش از هر چيز زبان مثنوي و شاعرانگي مولانا معيار شرح و توضيح ابيات قرار مي‌گيرد؛ معياري كه در فهم بهتر عرفان مولانا نيز مي‌تواند تاثير بسزائي داشته باشد.

براي مطالعه متن كامل مقاله «شرح صوري در حل مشكلات مثنوي» نوشته فرزاد اقبال و سهیلا موسوی سیرجانی كه در شماره سی و یکم فصلنامه علمي - پژوهي ادبيات عرفاني و اسطوره شناسي به چاپ رسيده است بر روي فايل پايين كليك كنيد.