میراث مکتوب - ضمیمۀ شمارۀ 24 دو فصلنامه آینۀ میراث (ویژه کتاب شناسی، نقد کتاب و اطلاع رسانی در حوزه متون) با عنوان «میرتذکره (شناختنامه میرتقی الدین محمد کاشانی)» نویسندۀ خلاصة الاشعار به کوشش نفیسه ایرانی منتشر شد.
خلاصةالاشعار و زبدةالافکار گسترده ترین تذکرۀ عمومی زبان و ادبیات فارسی است که در حدود چهل سال، بین 976 تا 1016ق، نگارش و تکمیل آن به انجام رسیده است.
مؤلف تذکرۀ میر تقی الدین محمد، فرزند سیّد شرف الدین علی حسینی کاشانی، از سخن شناسان عهد صفوی و زمان سلطنت شاه تهماسب و شاه عباس اول است، که در زمان خود به میرتذکره شهرت داشت و در شعر ذکری تخلص می کرد.
با توجه به فهرست مندرجات و گستردگی مطالب خلاصةالاشعار، باید گفت که این تذکره از حیث دربرداشتن شرح احوال شاعران و ابیات نقل شده از آنها بسیار غنی است. گستره و حجم زیاد خلاصةالاشعار، در کنار پراکندگی نسخه های موجود از این اثر، که هر کدام بخشهایی از این اثر را، چه به صورت مستقل و چه به صورت تکمله ای، شامل می شود، فرآیند تصحیح و بررسی کل کتاب را دیرانجام کرده و بر دشواری کار افزوده بود، از این رو اولین کار در احیای این اثر، معرفی تفصیلی دستنویس های موجود از آن و بیان ارزش و اهمیت هر یک از آنها است که این پژوهش، در حد توان به آن پرداخته و شرح تفصیلی احوال تقی الدین کاشانی و جایگاه و اهمیت آن در بین هم‌روزگاران و تذکره‌نویسان پس از وی و نمایۀ موضوعی سرایندگان صاحب ترجمه از دیگر مطالب این پژوهش است.