ميراث مكتوب - اصحاب نور و مظاهر انوار، دو نسخه خطی عرفانی در حکمت اشراقی است که همگام با یکدیگر منتشر شده است.

با درنگ در میراث عرفانی در جهان ایرانی اسلامی در می‌یابیم که از همان نخستین سده‌های اسلامی، از جمله دغدغه‌های اصلی جان های شیفته برنمودن یکی از حساس‌ترین و مقدم‌ترین نمودهای حیات معنوی آدمی یعنی نسبت عشق و عقل به مثابه شخصی‌ترین حضور راز هستی موجودی که پای بر خاک و دل در افلاک می‌گذارد می‌باشد.

در مجموعه شماره «124 فارسی» بخش نسخ شرقی کتابخانه ملی پاریس، هشت رساله و یادبودی در یک صفحه کتابت شده اند که برگ های «212ر – 219پ» رساله اصحاب نور است.

این رساله، تأویل و تفسیری صوفیانه از داستان خضر و موسی بنا بر آیات 60 به بعد سوره کهف است. از مؤلف این رساله نشانی در دست نیست؛ همین اندازه می دانیم که باید پیش از تاریخ 883 هجری نوشته شده باشد که در پایان رساله مقصد الاقصی به عنوان تاریخ کتابت نسخه آمده است.

از لحن این رساله برمی آید که در واقع تقریری است از آرای یکی از مشایخ ناشناخته صوفیه و در قالب ترکیبی از نوشتار و گفتار یکی از مشایخ اهل منبر تنظیم شده است.

مظاهر انوار نیز رساله ای است در بیان عوالم موجود و آموزه های مشاییان و اشراقیان و متکلمان و صوفیان درباره تعداد و نام های آنها. نویسنده ناشناخته این رساله، با معارف عرفانی و فلسفه و الهیات آشنایی ژرفی داشته است و آن را در پنج مظهر به نگارش درآورده است.

یگانه نسخه بر جای مانده از مظاهر انوار، در صفحات 207 تا 217 نسخه شماره 1822 در این کتابخانه موجود است. این نسخه 360 صفحه و هر صفحه 20 سطر دارد. تنها تاریخ ثبت شده در این نسخه 1236 هجری است که ما را بر آن می دارد که تاریخ تألیف این رساله را پیش از این تاریخ بدانیم.

از آنجا که هر دو رساله در حکمت اشراقی است مصحح را بر آن داشته است که هر دو رساله را با هم به دست چاپ سپارد.

اصحاب نور (تفسیر صوفیانه داستان خضر و موسی) از مولفی ناشناخته بر مبنای نسخه‌ای از سده نهم هجری و مظاهر انوار (سخنی چند در تقسیم عوالم) از مولفی ناشناخته از سده دوازدهم هجری با مقدمه و تصحیح و تحقیق آزاده کرباسیان و محمد کریمی زنجانی اصل، به انجام رسیده و به همت مجمع ذخائر اسلامی در قم و مؤسسه ابن سینا در بن (آلمان) در 64 صفحه با شمارگان محدود و با قیمت 6000 در سال جاری انتشار یافته است.

منبع: بساتين