میراث مکتوب- گاه کار ناپسند کتاب‏سازی از حد متعارف و قابل تصور آن در می‏گذرد به گونه‏ای که باید نام دیگری برای آن اندیشید؛ نامی که، گرچه گویاتر و «در خورتر»، ولی زیبندۀ ارباب تحقیق و پژوهش نخواهد بود. البته چنانچه پژوهشگری کار را تا به آنجاها بکشاند دیگر نه پژوهشگر که چیزی دیگر خواهد بود.
این روزها که بلبشو و بی حساب و کتابی به عرصۀ دانش و دانش‏پژوهی و صنعت نشر نیز راه یافته، و این حوزه‏های قابل احترام به دست عده‏ای فرصت‏طلب و سودجو به انحراف کشیده شده، نه دستی از غیب بیرون می‏آید که کاری بکند نه صاحبدل قدرتمندی به فکر چارۀ این درد می‏افتد، و چنین می‏نماید که « آنچه البته به جایی نرسد فریاد است». چون نه ضابطه‏ای در کار است و نه نظارتی بر کیفیت آنچه منتشر می‏شود، هرکس به خود اجازه می‏دهد از این نمد هرج و مرج کلاهی دست و پا کند و لذا حکایت زردوز و بوریاباف هر روز و هر هفته تکرار می‏شود. در چنین شرایط به ظاهر خواب‏آلوده‏ای بعضی ویراستاران خود ساخته، خواننده را چنان از بیخ عرب و از جاده پرت تصور می‏کنند که او احساس حقارت می‏کند و از خود می‏پرسد که چرا تا بدین اندازه دست کم گرفته شده است.
مقالۀ «تصحیـح یا تخـریب؟» نوشتۀ مجـدالدین کیـوانی؛ از مجموعه مقالات گزارش میراث – ویژه نقد متون است که به زودی فایل نهایی آن روی سایت قرار خواهد گرفت.

برای بهره گیری از مقاله کامل روی «دریافت فایل» کلیک کنید.





دريافت فايل