میراث مکتوب - نزهةالعشاق فی مکارمالاخلاق، تألیف زینالدین علی بن محمد بن دُقماق حسینی، از دانشمندان قرن نهم هجری و از مشایخ اجازه ابن مؤذن جزینی و علی بن محمد بیاضی (د. 877ق)، عنوان رسالهای در علم اخلاق است که در یک مقدّمه، دو مقام و یک خاتمه نگارش و به خواجه نصیرالدین حسین، یکی از ملوک تقدیم شده است.
در این اثر نکات اخلاقی با استفاده از آیات و روایات، مورد بررسی قرار گرفته است. مؤلّف در این اثر، عنایتی ویژه به ادبیات و شعر داشته است. از نزهةالعشاق در کتابخانههای ایران چهار نسخه معرفی شده و در تصحیح حاضر از سه نسخه مذکور استفاده شده است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ محمد برکت که در دومین شمارۀ بساتین دوفصلنامه علمی - تخصصی مطالعات نسخه های خطی، اسناد و متون کهن، سال اول، شماره دوم، پاییز ـ زمستان 1393 منتشر شده است اینجا بخوانید.
خطیبی میدانست هویت ایرانی با شاهنامه و زبان فارسی پیوند ذاتی دارند و برای حفظ زبان فارسی، هماره باید از فردوسی گفت و درباره شاهنامه نوشت.
افزودن دیدگاه جدید