میراث مکتوب - از وجوه امتیاز عالمان و ادیبان شیعه، پیروی و توجه به امامانی است که مجمع کمالات و منبع حکمتند و ارباب فصاحت و بلاغت.
شیوایی سخن اهل بیت (ع) امیرالمؤمنین علیه السلام خود عنوان فرموده است که «إنّا لأمراه الکلام وفینا تنشّبت عروقه وعلینا تهدّلت غصونه» و امام زین العابدین علیه السلام هم در خطبۀ شام فرمود: «أیها الناس! أعطینا ستّا، وفُضالنا بسبع، أعطینا العلم والحلم والسماحة والفصاحة والشجاعة والمحبّة في قلوب المؤمنین»
از این رو عالمان و ادیبان شیعه از وجوه ادبی و ضبط دقیق کلمات و آثار امامان خود خصوصاً نهج البلاغه و صحیفۀ سجادیه همت بسیار گماردند و این دو کتاب شریف را با دقت ضبط و طرق اسناد خویش روایت نمودند و شرح کردند و درس گفته وجوه ادبی و بلاغی آن را بر اذهان فرهیخته و ادب دان بیان کردند تا دقائق کلام آنان دریافته شود.
متن کامل این مقاله نوشتۀ قیس بهجت العطار و قاسم شهری که در کتاب چهار مقاله دربارۀ صحیفۀ سجادیه منتشر شده است اینجا بخوانید.
خطیبی میدانست هویت ایرانی با شاهنامه و زبان فارسی پیوند ذاتی دارند و برای حفظ زبان فارسی، هماره باید از فردوسی گفت و درباره شاهنامه نوشت.
افزودن دیدگاه جدید