میراث مکتوب - «ذیل نفثة المصدور» از تواریخ منثور زیبایی است که به علت در برداشتن شرح احوال وزرای عصر سلجوقی و نامعلوم بودن عنوان کتاب، پیشتر با نام «تاریخ الوزرا» معرفی و چاپ شده بود.
نظریۀ اهمیت تاریخی و ادبی آن، این متن تاکنون دو مرتبه به دست چاپ سپرده شده و گویا برای سومین بار هم، هم اکنون مجدداً در حال تصحیح است. ابتدا مرحوم دانش پژوه و اندکی بعد استاد مدرسی طباطبایی، متن مصحح کتاب را منتشر کردند و پس از هریک از چاپ های مذکور، مقالاتی در نشریات متداول، در نقد و معرفی آن چاپ نوشته شد.
متن کامل این مقاله نوشتۀ حسن زیاری که در شمارۀ 66 و 67 دوماهنامۀ گزارش میراث منتشر شده است اینجا بخوانید.
خطیبی میدانست هویت ایرانی با شاهنامه و زبان فارسی پیوند ذاتی دارند و برای حفظ زبان فارسی، هماره باید از فردوسی گفت و درباره شاهنامه نوشت.
افزودن دیدگاه جدید