کار این مرکز، با نشر منابع اصیل و مصادر جلیل تراثی، درواقع، بازنمایی آفاق تمدّنی مسلمانان است، کاری که با هویّت علمی و فرهنگی ما در پیوند است و متأسفانه در این زمانه عسرت و حسرت، کمتر بدان میپردازند.
مرکز پژوهشی میراث مکتوب، به اعتبار آثاری که منتشر کرده، کارنامهای درخشان در فعالیتهای تراثی رقم زده است و آثار و نشریاتی که منتشر میکند، مورد استقبال مشتاقان میراث مکتوب قرار میگیرد.
شنیدهها حاکی است که این مرکز، با مشکلات مالی درگیر است و بیم آن میرود که گامهایش در سنگلاخ مشکلات متوقّف شود و از پویایی و فعالیت بازماند. هرگز چنین مباد.
هیچ وجدان آگاه و منصف، نمیپذیرد که این مرکز با چنین کارنامهای درخشان، در محاق تعطیلی افتد و چشم مشتاقان را از مطالعه و تماشای آثار شکیل و جلیل خود، بیبهره گذارد.
امید میرود دولتمردان، چندی از فعالیتهای سیاسی خود فارغ شوند و به سیاستهای فرهنگی بپردازند و مراکز فعّالی چون میراث مکتوب را دریابند.
حمایت از مرکز پژوهشی میراث مکتوب، درواقع، حمایت از میراث مکتوب ایرانی و اسلامی است و در هر حال، باید متوجّه این مراکز باشیم.
بهروز ایمانی
هفتۀ کتاب را فرصتی برای بازنگری و آسیبشناسی تمام جوانب صنعت نشر، تولید و توزیع کتاب قرار دهیم.