میراث مکتوب- پس از نگهداری نسخه های خطی در محیطی سالم و مصون از آفات، مهم ترین حمایت و حافظت از نسخه های خطی، تهیه فهرست آنهاست، آن هم فهرستی علمی و فنّی. دانش فهرست نویسیِ نسخ خطی در ایران، قدمتی هشتاد و پنج ساله دارد، یعنی از سال 1305 هجری شمسی که فهرست آستان قدس رضوی و مجلس شورای ملی به چاپ رسیدند. بدون شک نخستین فهرست علمی و فنی که در ایران نوشته شده، فهرست های مرحوم ابن یوسف حدائق شیرازی است.
با گذشت سال ها و نشر آثار متعدد در حوزه کتاب شناسی و تراجم و همچنین چاپ و نشر میراث مکتوب بجای مانده از بزرگان علم و ادب، کار فهرست نویسی هر روزه آسان تر شده است. اما همچنان فهرست های مرحوم ابن یوسف شیرازی در رتبه نخست قرار دارد.
این بخشی از مقدمه ای است که محمد برکت بر آغازین صفحات ارج نامه آیت الله ضیاءالدین حدائق شیرازی نگاشته که به همت سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران در بزرگداشت این استاد برجسته تدوین و گردآوری شده و در آن از ایشان تجلیل شده است. این ارج نامه در دوازدهمین دوره آیین بزرگداشت حامیان نسخ خطی در اختیار علاقمندان قرار گرفته است.
آنچه در فهرست مطالب این اثر به چشم می خورد، بدین قرار است:
فصل اول: احوال و آثار
فصل دوم: مقالات و رساله ها
فصل سوم: مقالات درباره استاد و اهدائی به ایشان شامل: مقدمه «صدرالدین شیرازی»؛ مقدمه «نامداران ادب ایران»؛ یافته ها؛ سجایای اخلاقی و علمی استاد عبدالحسین حائری؛ دستنویسی نفیس از مثنوی مولوی؛ کتابخانه آسمان مقدس شاهچراغ شیراز در گذر تاریخ؛ ابن یوسف الگوی پدر فهرست نویسی ایران.
ارجنامه آیت الله ضیاءالدین حدائق شیرازی (ابن یوسف) ـ ویژه نامه دوازدهمین آیین بزرگداشت حامیان نسخ خطی؛ تألیف و گردآوری: محمد برکت؛ تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی؛ چاپ اول: 1391؛ قطع وزیری؛ 173 صفحه؛ 14000 تومان

معرفی کتاب از زکیه بیات