معرفی يکی از کهن ترين رديه های خراسانیان بر اسماعيليه
میراث مکتوب- ابو بکر محمد بن علي بن اسماعيل قفّال شاشي، معروف به قفّال کبير (د. 365 ق)، فقيه برجسته شافعي مذهب ماوراء النهر با تمايلات معتزلی، کتاب بسيار مهم و مغفولی دارد در فقه به نام "محاسن الشريعة" که در آن بر اساس باور او به ابتنای شريعت بر "مصلحت" عباد و به تعبيرش بر "سياست فاضله"(ص 17 : "السياسة الفاضلة السمحة") به ابواب فقه پرداخته است. او را برخی از شرح حال نگارانش به دلائلی متمايل به معتزله می دانسته اند و البته آرائش در همين کتاب بی ربط نسبت به آرای معتزليان نيست و به ويژه بر عنصر عقل در شريعت تأکيد زيادی دارد. در مقدمه اين اثر که در اصل کتابی فقهی است، قفّال شاشي تا اندازه ای مبانی کلامی و فکری نظريه خود را در باره مقاصد شريعت و مصالح آن بيان می کند. از اين نظر کتاب او نخستين نظريه پردازی ها در اين باره است و البته می دانيم که بعدها جويني و غزالي و ابن عقيل حنبلي و به ويژه مالکيانی چون شاطبي نظريه مقاصد و ضرورات شريعت را دنبال کردند و تئوری هايی بابت آن ارائه نمودند؛ و اينک هم فقيهان سنی به شيوه های مختلف از آن بحث می کنند. مقدمه قفّال شاشي و آنچه درباره مصالح شريعت و مبانی نظری آن گفته معمولاً در اين بحثها مغفول مانده است. به ويژه توجهی که قفّال شاشي به ضرورت عقلانی بودن شريعت و احکام فقهی و مصالح عقلی آن می کند بسيار جالب توجه و حائز اهميت است. در اين يادداشت مقصود نویسنده، بحث درباره اين مبانی نيست و بايد تفصيلاً وقتی ديگر بدان پرداخت. اما نکته قابل توجه و محل گفتگو در اين مقاله مسئله واکنش اين فقيه شافعي است به اسماعيليان. می دانيم که در خراسان در سده چهارم اسماعيليان حتی گاه در دربار سامانيان فعال بوده اند و در برخی شهرهای آن پايگاه های دعوت داشته اند. از واکنشها و رديه نويسی های سنيان و معتزليان و شيعيان امامی بر عليه آنها و آرائشان در آن دوره البته آگاهيهايی در منابع موجود است و عناوين کتابهايی را می شناسيم؛ اما متن اين بحثها جز به ندرت در اختيار نيست، به ويژه از خراسان. برای بهره گیری از مطلب کامل روی «دریافت فایل» کلیک کنید.