ميراث مكتوب - كيا ابوالحسن كوشيار بن لبان باشهري گيلانی رياضي‏دان و اخترشناس برجسته ايراني، در نيمه دوم قرن چهارم تا اوايل قرن پنجم هجري مي‏زيسته است. از زندگي كوشيار اطلاع چنداني باقي نمانده ولي خوش ‏بختانه بيشتر آثار او حفظ شده است. تولد کوشیار به احتمال زیاد در سال352 يا 353 هجری قمری و وفات او بین سال‏های 415 تا 439 هجری قمری بوده است.
به نوشته استاد معين، واژه كوشيار در اصل گوشيار و مركب از «گوش»، نام فرشته نگهبان چهارپايان سودمند در آيين زرتشتي، و پسوند «يار» است. معني لغوي گوشيار، داده گوش يا كسي است كه [ایزد] گوش، يار و ياور اوست. در زمان كوشيار هنوز بسياري از مردم گيلان و طبرستان كيش زرتشتي را نگاه داشته بودند. پيشوند «كيا» هم براي او به كار مي رفته كه در شمال ايران وي‍ژة بزرگان و دانشمندان بوده است.
آنچه كه در بالا مطالعه كرديد بخشي از مقاله دكتر محمد باقري درباره كوشيار گيلاني است كه در دومين همايش نقش دانشمندان ايراني - اسلامي در پيشبرد علوم تجربي ارايه شد.


براي مطالعه متن كامل اين مقاله بر روي دریافت فايل كليك كنيد

گزارش اجمالي افتتاحيه دومين همايش نقش دانشمندان ايراني - اسلامي در پيشبرد علوم تجربي





دريافت فايل