Aug 11, 2022
کهن‌ترین نسخۀ صحیفۀ سجّادیه
کهن‌ترین نسخۀ صحیفۀ سجّادیۀ کامله، کتابت 416 هجری با مقدمۀ استاد احمد مهدوی دامغانی و سیدمحمدحسین حکیم از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.
نخستین کتاب فارسی دربارۀ زبان‌شناسی و علم‌اللُّغه
مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، نخستین کتاب فارسی دربارۀ زبان‌شناسی و علم‌اللُّغه با عنوان «مُثمِر» نوشتۀ سراج‌الدین علی‌خان آرزو را با مقدمه و تصحیح سیدمحمد راستگو منتشر کرد.
«المَشیخه» اثر سالک‌الدین حمّوئی یزدی
«المَشیخه» گنجینه‌ای از خطوط، اجازات، دستنوشت‌ها و یادگارنامۀ مشاهیر ایران مابین سال 845 هجری تا 1022 است که با پژوهش و مقدمۀ سیدمحمد طباطبائی بهبهانی (منصور) منتشر شده است.
«تذکرة الملوک» کتابی در تاریخ عمومی ایران
«تذکرة الملوک» اثری است از قرن سیزدهم هجری و تألیف میرزا محمدهاشم آصف معروف به رستم الحکما یا همان رضاقلی‌خان هدایت، که جلیل نوذری آن را تصحیح کرده است.
نسخۀ نفیس «مخزن الأسرار نظامی»
نسخه‌برگردان دستنویس هنریِ مصوَّر «مخزن الأسرار نظامی» به خط میرعلی هروی، به نشانی Supplement person 985 کتابخانۀ ملّی فرانسه، با مقدمۀ علی صفری آق‌قلعه منتشر شده است.
الرِسالة المُعینیّة (الرِسالةُ المُغنیة) و حلّ مشکلات معینیه
جلد اول «الرِسالة المُعینیّة (الرِسالةُ المُغنیة) و حلّ مشکلات معینیه» اثر خواجه نصیر‌الدین طوسی، با تصحیح و تحقیق سجاد نیک‌فهم خوب‌روان و فاطمه سوادی و پیش‌گفتارهای پروفسورجمیل رجب و دکترحسین معصومی همدانی، منتشر شده است.
توصیف و تحلیل دستنویسِ «خمسۀ نظامی گنجه‌ای»
کتاب «خمسۀ نظامی گنجه‌ای» حاوی توصیف و تحلیل دستنویسی از کتابخانۀ ملّی فرانسه از سوی فرانسیس ریشار است که با ترجمۀ محمدحسین مرعشی انتشار یافته است.
نقد و بررسی نگاره‌های خمسۀ نظامی گنجه‌ای
کتاب «نقد و بررسی نگاره‌های خمسۀ نظامی گنجه‌ای» اثر قاسم علی سلطان (مورخ 968 هجری قمری) با مقدمه و پژوهش علی‌اصغر میرزایی‌مهر به صورت نفیس از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.
نسخۀ هنری مصوّر «خسرو و شیرین نظامی»
مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، نسخۀ هنری مصوّری از «خسرو و شیرین نظامی» به خط اظهر تبریزی (سدۀ نهم هجری) را به صورت نسخه برگردان نفیس با مقدمۀ شیوا میهن منتشر کرد.
«پژوهشی در طبائع الحیوان» منتشر شد
«پژوهشی در طبائع الحیوان» از مجموعۀ متن‌شناسی انتشارات مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب راهی بازار نشر شد.
صفحه‌ها
دریغا سایه‌ای رفت ...
هوشنگ ابتهاج به غزلیات حافظ نگاه متفاوت داشت و در تصحیح حافظ یک گام بلندتر برداشت و متن‌شناسی را با آهنگ و موسیقی شعر تلفیق کرد.
